سیارات دور

مشتری

مشتری هسته ی مرکزی صخره ای کوچکی دارد که از آهن و سیلیکات ها ساخته شده است روی این هسته پوسته ضخیمی از هیدروژن مایع قرار دارد..

بالای پوسته جوّی است متشکل از گاز که عمدتاً مرکب از هیدروژن و هلیوم است.

دمای هسته احتمالاً 30000 درجه است.

علی رغم وجود این منبع گرمای درونی،ابر های بالایی آن بسیار سردند،تقریباً 150 C درجه-مشتری یک میدان مغناطیسی قوی دارد ولی این میدان در مقایسه با میدان مغناطیسی زمین معکوس است،یعنی آن که یک قطب نمای مغناطیسی در روی مشتری جهت جنوب را نشان خواهد داد.

میدان مغناطیسی آن به قدری قوی است که کاوه های ارسالی اخیر برای آن که ابزار های حساسشان صدمه نبیند مجبور بودند از روی منطقه ی استوایی مشتری که در آن تابش حداکثر است،سریعاً عبور کنند.

در مأموریت کاوۀ ویجز،به طور غیر منتظره ای حلقه های نازکی در دور مشتری کشف شدند.

زحل

زحل دنیایی مشابه مشتری،گرچه این دو سیاره پاره ای تفاوت های دارند.زحل هسته ای صخره ای دارد که اندازه ی آن تقریباً سه برابر چگالتر است.
مرز خارجی آن ممکن است دمایی در حدود 12000 c درجه داشته باشد،ضمن آن که فشار آن تقریباً هشت میلیون برابرفشار هوای زمین در سطح دریا است.در روی هسته ی صخره ای لایه ای از هیدروژن فلزی قرار داد که روی این لایه هیدروژن مایع است و بعد از آن جوّ عمیقی که عمدتاًاز هیدروژن و هلیوم ساخته شده است.
میدان مغناطیسی زحل تقریباً 1100 برابر قوی تر از میدان مغناطیسی زمین است.
زحل علایم رادیویی تپنده ای ارسال می کند با دوره ی تناوب 10 ساعت و 39/4 دقیقه (نزدیک به دوره ی تناوب حرکت دورانی این سیاره).
این علایم رادیویی بسیار ضعیف تر از علایم مشتری است.

اورانوس

 اورانوس سیاره ای است بزرگ که با چشم غیر مسلح می توان آن را دید.

زاویه  میل تقریباً افقی(98درجه)محور دورانش بدان معناست که اورانوس از پهلو می چرخد و این یکی از ویژگی های منحصر به فرد در منظومه ی شمسی است.

تاُثیر این امر در«تقویم» اورانوسی آن است که هر یک از قطب های آن یک دوره بسیار طولانی(21سال زمینی)از تاریکی دارد و دوره آفتابی آن نیز به همان اندازه طولانی است.در سال1356کشف شد که اورانوس حاوی منظومه ای از حلقه هاست،و در دی ماه 1364ویجز 2 در اثنای پرواز نزدیکی آن 10قمر جدید کشف کرد که بدین ترتیب تعداد قمر هی اورانوس به 15 می رسد.تمام قمر ها و حلقه ها تقریباً در صفحه استوایی اورانوس قرار دادند.

بیشتر اطلاعات ما از اورانوس از ویجز  به دست آمده است.

اورانوس هسته ای صخره ای در حدود اندازه ی زمین دارد که روی آن اقیانوس عمیقی از آب فوق گرم واقع است و در بالای آن جوّی قرار دارد که عمدتاً از هیدروژن و هلیوم ساخته شده است.

گوشته ای از آب فوق گرم به عمیقی بیش از 8000 کیلومتر که به جوّی متشکل از هیدروژن و هلیوم منتهی می شود.

نپتون

 اعتقاد بر این است که نپتون هسته ای صخره ای دارد از جنس سیلسیوم،آهن،و سایر عناصر سنگین که با گوشته مایعی از متان،آمونیاک،و آب احاطه شده است.

گوشته به نوبه خود با جوّ کم چگالی احاطه شده است.

یک تفاوت جالب بین نپتون و اورانوس آن است که نپتون یک منبع گرمای درونی دارد از این رو هر چند که نپتون نسبت به اورانوس خیلی دورتر از خورشید است،دمای این دو سیاره تقریباً یکسان است.

 پلوتو

 نمی توان با اطمینان گفت که پلوتو به صورت یک سیاره همزمان با سایر سیارات در منظومه ی شمسی تشکیل شده است.

 جرم پلوتو کمتر از جرم قمر زمین(ماه) است و در سال 1357(1978)،شارون،قمر خود پلوتو کشف شد و از آن زمان زوج پلوتو-شارون را گاهی به صورت یک سیاره ی دو گانه به جای یک سیاره و قمرش،در نظر می گیرند.

در اثنای سالهای 59-1357،پلوتو و شارون در سمت دید زمین به طور پیوسته برای یکدیگر گرفتگی ایجاد کرده اند.

پلوتو احتمالاً از صخره و یخ،با جوّی بسیار رقیق،تشکیل شده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: